[Serena]

łał, spodnie zaczęły jej wibrować. magia.
Odczytała sms-a i schowała telefon spowrotem do kieszeni. Zrobiło się jej dziwnie gorąco. Nie odpowiedziała na stwierdzenie Chanel(bo pytaniem tego nazwać nie można było.) Pomyślała, że gdyby jej oczy wypalały wszystko co znalazło się w polu ich widzenia, Chanel dawno ściekałaby ze ściany.

[REKLAMA]

[Blair]

- Blaakeee.. - spojrzała na nią.
- To prawda? - położyła rękę na sercu.

[Serena]

Prawda, czy nieprawda. Będzie to jej. Prawda lub nieprawda ;) Ale ze mnie emce.
Spojrzała na nią tym swoim dziwnym wzrokiem, po czym ziewnęła ostentacyjnie.
- Chyba powinnam być w domu - powiedziała, niespecjalnie przekonywująco.

[Blair]

- Idź, idź. - uścisnęła ją na pożegnanie.
- A i z tym, tym cicho bo niechcę dostać miana Marhi. - zaśmiała się.

[Serena]

- Marii? - zdziwiła się. - Jakiej MArii ?

[Blair]

- No tej dziwki Bassa. - rzuciła najnormalniej w świecie po czym ziewnęła.

[Serena]

Albo ona też była zmęczona, albo Chnel z Vegas przywiozła tysiąc nowych historyjek. W każdym razie, nie miała zamiaru prosić ją o dłuższe wytłumaczenie, bo nie miałoby to sensu. Była już zbyt zmęczona, by cokolwiek przemielić. Usmiechnęła się jedynie i poszła w kierunku windy. - Do zobaczenia w SZKOLE - powiedziala niezbyt radosnie.

[Blair]

- Dowidzenia. - uśmiechnęła się kierując w stronę swojego pokoju.

[Nate]

Więc oczywiście Chanel ugościła ich w swym salonie, czym chata bogata, ciesz się, że nie zacząłem w sypialni Chanel, muahahaha.
- Ale chodziło mi o wygraną w kamień-papier-nożyczki, Słońce! - udobruchał ją, wspomniałem, że to słowo jest jednym z moich ulubionych? xd - Chanel, może zaproponuj nam coś do picia? - czuł się jak u siebie, co nie.

[Blair]

- Czego sobie para królewska. - rzuciła robiąc w powietrzu serduszko. - Życzy? - dopytała

[Serena]

Czekać tylko, jak wystawi stopska w śmierdzących skarpetach na stół, byłby ubaw po pachy , HA-Ha-ha.
Zaraz wyjdzie, że nic nie robią w domu, tylko pykają w kamień papier-nożyczki-trzy godziny dziennie. - Jakże mogłabym zapomnieć - na prawdę, zapomniała, myślała przecież o maratonie na miliony kilometrów. - wybacz! - wyszczerzyła się, będzie miłomirem, skoro nejt się tak do niej ładnie zwraca.
- jaka tam królewska, mieszczańska tylko - pomachała zgrabnie ręką jak królowa elyżbjeta .

[Nate]

- Napijemy się może herbatki? - zdecydował, marszcząc czoło w iście królewskim geście.

[Serena]

- Poproszę? - zrobiła minę kucyka pony, bo Chanel chyba nie widziała się w roli kucharki, ew. herbaciarki.

[Blair]

Spojrzała na Nata jak na jakiegoś zadufanego dupka, jakby na .. debilnego Chucka?
Nie, nie. Do Chucka te spojrzenie było bardziej napełnione ignorancją.
- A księżna co życzy.

[Serena]

- Herbatki. - odrzekła grzecznie, bo nie chciała zostać potraktowana antyczakowym spojrzeniem ,które wyraża więcej niż tysiąc słów.