[Avril]

[REKLAMA]

[Avril]

Jess zeszła na dół i usiadła na krześle przy blacie. - Co na śniadanie? - spytała i ziewnęła.
Avril popatrzyła na Jess. - A co chcesz? Jajecznicę? Chyba, że idziemy na miasto coś zjeść.
- Na miasto! - ucieszyła się.
- Dobra. To poczekaj chwilkę, ja się doprowadzę do pożądku i pójdziemy. - powiedziała i poszła się przebrać. Za chwilkę wróciła wyczesana, wymalowana i ładnie ubrana. - Idziemy. - powiedziała i poszły.

Jess zeszła na dół i usiadła na krześle przy blacie. - Co na śniadanie? - spytała i ziewnęła.
Avril popatrzyła na Jess. - A co chcesz? Jajecznicę? Chyba, że idziemy na miasto coś zjeść.
- Na miasto! - ucieszyła się.
- Dobra. To poczekaj chwilkę, ja się doprowadzę do pożądku i pójdziemy. - powiedziała i poszła się przebrać. Za chwilkę wróciła wyczesana, wymalowana i ładnie ubrana. - Idziemy. - powiedziała i poszły.

[Avril]

Usiadła przy blacie z kubkiem kawy w ręce. Dlatego że Jess była w szkole, to trochę jej się nudziło. Poszła więc do salonu.

Usiadła przy blacie z kubkiem kawy w ręce. Dlatego że Jess była w szkole, to trochę jej się nudziło. Poszła więc do salonu.

[Avril]

Przygotowała jakieś śniadanie i w tym samym momencie kiedy chciała iść po Luke'a, on akurat zszedł.
- Nareszcie. - powiedziała i usiadła przy stole. - Siadaj i jedz. - zachęciła go.
Pokiwał głową i usiadł naprzeciw Avril. Zaczął jeść. - Dobre. - pochwalił.
- To się cieszę. - powiedziała uśmiechając się. - Wiec co tu robisz i skąd mialeś mój adres? - spytała patrząc na niego wyczekując jakiejś sensownej odpowiedzi.
- No więc dostałem twój adres od taty. Kiedy miałaś 6 lat, on miał kochankę, czyli moją mamę, no i urodziłem się ja. Tego skąd się biorą dzieci chyba nie muszę ci tłumaczyć, co? - spytał unosząc brwi. - Niedawno moja mama umarła, a nasz tata dał mi twój adres i powiedział, że teraz pomieszkam trochę u Ciebie. - uśmiechnął się i dał pod stołem Gordonowi kawałek swojego jedzenia.
Avril słuchała tej opowieści z uniesionymi brwiami i szeroko otwartymi oczami. :]
- Przykro mi. No wiesz. Z powodu twojej mamy. - domyślała się, że musiało mu być bardzo ciężko.
Ale on tylko machnął ręką. - To nic. Już się przyzwyczaiłem. - powiedział i skończył swoje śniadanie. - To co dzisiaj robimy? - spytał dopijając sok.
Avril zmarszczyła brwi. - Właściwie to ja dzisiaj miałam jechać Universal Music Group, ale skoro ty się pojawiłeś... - ucięła.
- Super! - ucieszył się. - Jesteś piosenkarką. - stwierdził. - Ale to ja mogę jechać z tobą. - uśmiechnął się patrząc na nią.
- No właściwie. - zastanowiła się. - Ale jak będziesz grzeczny. A później możemy iśc do Central Parku pojeździć na desce. - uśmiechnęła się. - Chyba, że nie lubisz jeździć na deskorolce, co? - zmarszczyła brwi.
- Żartujesz?! - spytał. - Uwielbiam. - powiedział i wstał od stołu. Była już ubrany.
Avril powiedzmy, że też była już ubrana więc też wstała. Zabrała z szafeczki kluczyki do auta. Z garażu wzięła dwie deski i pojechali.

Przygotowała jakieś śniadanie i w tym samym momencie kiedy chciała iść po Luke'a, on akurat zszedł.
- Nareszcie. - powiedziała i usiadła przy stole. - Siadaj i jedz. - zachęciła go.
Pokiwał głową i usiadł naprzeciw Avril. Zaczął jeść. - Dobre. - pochwalił.
- To się cieszę. - powiedziała uśmiechając się. - Wiec co tu robisz i skąd mialeś mój adres? - spytała patrząc na niego wyczekując jakiejś sensownej odpowiedzi.
- No więc dostałem twój adres od taty. Kiedy miałaś 6 lat, on miał kochankę, czyli moją mamę, no i urodziłem się ja. Tego skąd się biorą dzieci chyba nie muszę ci tłumaczyć, co? - spytał unosząc brwi. - Niedawno moja mama umarła, a nasz tata dał mi twój adres i powiedział, że teraz pomieszkam trochę u Ciebie. - uśmiechnął się i dał pod stołem Gordonowi kawałek swojego jedzenia.
Avril słuchała tej opowieści z uniesionymi brwiami i szeroko otwartymi oczami. :]
- Przykro mi. No wiesz. Z powodu twojej mamy. - domyślała się, że musiało mu być bardzo ciężko.
Ale on tylko machnął ręką. - To nic. Już się przyzwyczaiłem. - powiedział i skończył swoje śniadanie. - To co dzisiaj robimy? - spytał dopijając sok.
Avril zmarszczyła brwi. - Właściwie to ja dzisiaj miałam jechać Universal Music Group, ale skoro ty się pojawiłeś... - ucięła.
- Super! - ucieszył się. - Jesteś piosenkarką. - stwierdził. - Ale to ja mogę jechać z tobą. - uśmiechnął się patrząc na nią.
- No właściwie. - zastanowiła się. - Ale jak będziesz grzeczny. A później możemy iśc do Central Parku pojeździć na desce. - uśmiechnęła się. - Chyba, że nie lubisz jeździć na deskorolce, co? - zmarszczyła brwi.
- Żartujesz?! - spytał. - Uwielbiam. - powiedział i wstał od stołu. Była już ubrany.
Avril powiedzmy, że też była już ubrana więc też wstała. Zabrała z szafeczki kluczyki do auta. Z garażu wzięła dwie deski i pojechali.

[Avril]

Avril razem z Jess przygotowywały się do szkoły.
Podrapał się po uchu. - Co wy robicie. - spytał zdziwiony.
- Jak to co. - uniosła ręce. - Do szkoły trzeba iść. - wyszczerzyła się i porwała jabłko, po czym wyszła z kuchni.
- I zostawiacie mnie samego?! - oburzył się. Przybiegł do niego Gordon i usiadł przed jego nogami.
- Za niedługo wrócimy. - uśmiechnęła się i poczochrała go po głowie. - Dasz sobie radę. W końcu jesteś bratem Avril. - Spojrzała na wychodzącą z domu A. i też poszła.
- Świetnie. - mruknął sam do siebie i poszedł do salonu.

Avril razem z Jess przygotowywały się do szkoły.
Podrapał się po uchu. - Co wy robicie. - spytał zdziwiony.
- Jak to co. - uniosła ręce. - Do szkoły trzeba iść. - wyszczerzyła się i porwała jabłko, po czym wyszła z kuchni.
- I zostawiacie mnie samego?! - oburzył się. Przybiegł do niego Gordon i usiadł przed jego nogami.
- Za niedługo wrócimy. - uśmiechnęła się i poczochrała go po głowie. - Dasz sobie radę. W końcu jesteś bratem Avril. - Spojrzała na wychodzącą z domu A. i też poszła.
- Świetnie. - mruknął sam do siebie i poszedł do salonu.

[Avril]

Siedziała i piła sobie kawę, czytając jakieś pisemko. Nagle usłyszała dzwonek do drzwi. Wstała i poszła sprawdzić kto to.

Siedziała i piła sobie kawę, czytając jakieś pisemko. Nagle usłyszała dzwonek do drzwi. Wstała i poszła sprawdzić kto to.